Napoleon Bonaparte. 200 jaar overleden. – NOTEN Grafmonumenten & Grafstenen

NAPOLEON BONAPARTE

Napoleon in vogelvlucht.

5 mei 1821, de voormalige keizer der Fransen sterft in Sint-Helena op 51 jarige leeftijd aan de gevolgen van maagkanker. De jonge Napoleon, toen nog Napoleone di Buonaparte , werd geboren op 15 augustus 1769 in Corsica.

Als jonge jongen kreeg Napoleon een studiebeurs die zijn vader, bevriend met de Franse gouverneur, had geregeld. Hij vertrok op 9 jarige leeftijd naar de monniken in Autun om Frans te leren. Zijn sterke Italiaanse tongval bleef hij echter de rest van zijn leven behouden.

Op 9 november 1799 pleegde Napoleon een staatsgreep, ook bekend als de Staatsgreep van 18 Brumaire. Na deze staatsgreep verving Napoleon de Franse regering als eerste counsel. De dictatoriale macht die hij verkreeg werd in december 1804 verder bevestigd toen hij zichzelf kroonde tot Keizer der Fransen. Velen zien dit moment als het einde van de tijd van de Franse revolutie en het begin van de Napoleontische tijd.

6 april 1814, na een aantal mislukte veldslagen werd Napoleon gedwongen door Tsaar Alexander van Rusland en het Franse senaat om onvoorwaardelijk troonsafstand te doen. Op 11 april van datzelfde jaar tekent Napoleon de akte van Fontainebleau waarmee hij officieel afstand deed van het recht op de Franse kroon, ook mochten zijn familieleden geen aanspraak meer maken op de troon. Hij en zijn vrouw Josephine mochten de titel keizer en keizerin behouden en werden naar het Italiaanse eiland Elba verbannen.

Op 3 mei 1814 kwam Napoleon, zonder vrouw en kind, aan op Elba. Na tien maanden, in februari 1815 ontsnapte Napoleon van Elba waanra hij een nieuw leger op de been zetten. Op 18 juni 1815 verloor hij echter de slag bij Waterloo en werd weer gevangen genomen. Ditmaal werd hij verbannen naar het eiland Sint-Helena waar hij tot zijn overlijden zou blijven.

De verbanning naar Sint-Helena.

De nieuw gesettelde regering in Frankrijk, die van de koning Louis XVIII, had het liefst zo snel mogelijk Napoleon onder de guillotine gelegd. Ze wilden laten zien aan het volk dat zij nu de baas waren. Napoleon moest Frankrijk zien te ontvluchten en onderhandelde met een Engelse kapitein genaamd Frederick Maitland. Na vier dagen onderhandelen mocht Napoleon mee op het schip als hij zich over zou geven aan Maitland. Zo gezegd, zo gedaan. Napoleon vroeg asiel aan in Engeland en aanvankelijk beloofde de Engelse koning hem dit, maar eenmaal op het schip aangekomen werd hij verbannen naar Sint-Helena. de Engelse koning vertrouwde Napoleon niet en verbood hem om aan land te komen. Napoleon bleef de rest van zijn korte leven vast zitten in Sint-Helena. Zijn zoon en vrouw zag hij nooit meer, wel had hij een kleine staf mee die hem ondersteunde in het dagelijks leven.

De dood van een keizer.

Het wordt 5 mei 1821, Napoleon klaagt al langer van buikpijnen en koorts. Zijn laatste jaren werden geleefd in slechte gezondheid. Aanvankelijk werd aangenomen dat Napoleon stierf aan de gevolgen van maagkanker. In de jaren ’50 werd er opnieuw onderzoek gedaan naar het overlijden van de Franse keizer, uit dat onderzoek kwam de conclusie dat er in zijn haar een ongewone hoeveelheid arsenicum zat. Dit kon wijzen op een vergiftiging van de keizer. Later, in de jaren ’80 werd het behang in Longwood House onderzocht, dit bleek een ongewone hoeveelheid arsenicum te bevatten. Dit was op zich niet raar, veel lijmen en groene verven werden aangemaakt met arsenicum, de oude huizen zaten dus letterlijk vol met gif. De echte doodsoorzaak zullen wij nooit weten, maar er over na denken mag altijd.

De begraving.

Napoleon werd eerst begraven in Sint-Helena. Maar in 1840 werd besloten om Napoleons lichaam over te brengen naar Parijs waar hij begraven werd in de Dôme des Invalides.

De zoon van Napoleon, Napoleon II, overleed aan tuberculose in Wenen. Hij werd zodoende ook in Wenen begraven tot dat in 1940 Adolf Hitler besloot om de resten van Napoleon II bij te laten zetten in het graf van Napoleon. En zo was de familie weer compleet.